شهر سوخته 

شهر سوخته شهری باستانی است که در 56 کیلومتری بین زابل و زاهدان قرار گرفته و با قدمتی بیش از 5000 سال یکی از مراکز اصلی تجارت و تمدن در زمان خود بوده است.

از نام واقعی شهر سوخته اطلاعی در دست نیست و نام جدید آن نامی است که حدود 150 تا 200 سال پیش بر این محوطه نهاده اند . هنوز هیچ کس از نام این شهر و دلیل از میان رفتن آن چیزی نمی داند باستان شناسان حدس می زنند تغییر مسیر رودخانه هیرمند سبب متروک شدن این شهر بوده است.

قدیمیترین انیمیشن دنیا از شهر سوخته بدست آمده است:

پیش از انقلاب اسلامی باستان شناسان ایتالیایی حاضر در شهر سوخته به هنگام کاوش در یک گور 5 هزار ساله جامی پیدا کردند که نقش یک بز همراه با تصویر یک درخت روی آن دیده می شد. در سال 1983 این اثر در قالب گزارش حفاری گروه ایتالیایی در نشریه ای معرفی شد. سالها بعد دکتر سید سجادی پس از بررسی این شیء دریافت که نقش آن برخلاف دیگر آثار تکراری هدفمند دارد به گونه ای که حرکت بز را به سوی درخت نشان می دهد. در آن زمان نقاشی هنرمند توانسته در 5 حرکت بزی را طراحی کند که به سمت درخت حرکت می کند و از برگ آن تغذیه می کند از این جام 10 سانتی متری که روی یک پایه است برای نوشیدن استفاده می کردند.  

در سفالهای شهر سوخته که از متمدنترین و پیشرفته ترین تمدن های باستانی در 5 هزار سال پیش است، نقش بز و ماهی بیش از هر نقش دیگری است چون مردم شهر از بز و ماهی بیش از هر موجود دیگری برای ادامه حیات استفاده می کردندنقش بز متحرک نشان می دهد که مردمان شهر سوخته بسیار باهوش، هنرمند و در زمان خود پیشرو بوده اند.

از دلایل دیگر که ثابت کننده ی هوش بسیار بالای مردم شهر سوخته است این است که آنها اولین مخترعان بازی هایی چون شطرنج و تخته نرد بوده اند و دیگری خط کشی با دقت کمتر از نیم میلی متر که نشان از آشنایی آنان با علم ریاضی و هندسه دارد.

هنر و صنعت و معماری در شهر سوخته:

شهر سوخته یکی از شهرهای صنعتی در 5 هزار سال پیش در جنوب شرقی ایران بوده که در کارگاههای مختلف آن اشیاء گوناگونی ساخته می شده و این کارگاهها و صادرات و واردات اشیاء قیمتی در این شهر باعث ایجاد طبقه کارگر متخصص شد. با بررسی آثار باقی مانده سنگی می توان به نتایج گوناگونی رسید که حاصل نظام نوین اجتماعی ( شهرنشینی ) بوده که عبارتند از تجارت و مبادله کالا با سرزمینهایی در فاصله های مختلف ، ایجاد تخصص و کارتمام وقت صنعتگران درشهرها که با جدا سازی کارگاههای صنعتی از محله های دیگر شهر صورت می گرفته و بالاخره تقسیم بندی اجتماعی افراد بر اساس نوع کاری که انجام می دهند. مهره های شهر سوخته به شکل های مختلف و مواد گوناگونی چون سنگ لاجورد، فیروزه ، عقیق ، کریستال صخره ای، سنگ آهک، مرمر، سنگ صابون ، صدفهای دریایی ، استخوان فلز ، و در موارد نادری از لاء ساخته شده اند .

به جز سنگ لاجورد و فیروزه ، تقریبا تمام مواد اولیه و خام بکار رفته در شهر سوخته از ارتفاعات سیستان تامین می شد و عقیق از بستر رودخانه ها گرفته می شد .

حاصل مقایسه اشیاء زینتی فراوانی که تا کنون از مصر ، بحرین ، سوریه ، دانمارک ، شوش، جیرفت و شهر سوخته بدست آمده این بود که بسیاری از این اشیاء با ارزش که در گورستانهای سلطنتی میان رودان (بین النهرین) یافت شده از شهر سوخته و جیرفت و آسیای مرکزی به این منطقه آمده و توسط بزرگان مورد استفاده قرار می گرفته اما نکته جالب توجه آن است که ظروف قیمتی بدست آمده از شهر سوخته و جیرفت در گورستانهای عمومی کشف شده اما در میان رودان و دیگر شهرها این ظروف در گورستانها ی سلطنتی و معابدیافت شده» وی یاد آور شد: «این موضوع نشان می دهد که تولید این قبیل اشیاء در جیرفت و شهر سوخته رایج بوده و در گورهای مردم این شهر ها نیز یافت می شود اما زمانی که این اشیاء به میان رودان می رود بسیار باارزش دانسته می شودو در معابد و این قبیل مراکز نگهداری می شوند» و تمام اینها نشان از غنا و رفاه مردمان این شهرها دارد .

پارچه های بدست آمده از شهر سوخته نرم و تازه بنظر می رسند و برخی از آنها را می توان مانند دستمالی پیچیده و باز کرد بدون آنکه به شکل آنها خللی وارد شود . پارچه ها، رنگی و دارای دو منشأ گیاهی و جانوری هستند و پیدا شدن تعداد قابل توجهی وسایل و ابزار گوناگون بافندگی و ریسندگی چوبی و گلی و سفالی و فلزی نشان دهنده تولید پارچه ها در شهر سوخته است .

در مجسمه های یافت شده در شهر سوخته پیکر حیوانات و انسان، هم زن و هم مرد دیده می شود.

پس از سفال، مرمر رایج ترین ماده ای است که در شهر سوخته برای تولید ظرفهای مختلف و اشیایی چون مهر ، مدال،     مهره های سنگی ، دوک نخ ریسی، وزنه های بافندگی و پیکرکها استفاده شده ، بر اساس شواهد موجود تولید ظروف سنگی در شهر سوخته فعالیتی تخصصی بوده و بر مبنای اطلاعاتی که از گورستان در دست است می دانیم که بسیاری از پیشه ها و مشاغل در شهر سوخته تخصصی بوده (قبورجداگانه) ،عمده سنگهای به کار رفته در تولید اشیاء مرمری شهر سوخته، از افغانستان به این منطقه آورده شده .

اشکال چوبی نیز به شکل های مختلف در شهر سوخته دیده شده اند : اشیاء زینتی ، قالب کفش ، جعبه ها، اشیا و ابزار کار. از نمونه های بسیار شایان توجه و جالب، آثار معرق بر روی دو عدد شانه ی سر است  که تا پیش از این قدمت معرق به دوره صفویه و قاجار بر می گشت ولی با کشف این دو شانه ظریف قدمت معرق به هزاره سوم قبل از میلاد عقب رانده شد.

روستای پاژ، از زادگاه فردوسی تا گردشگاه توریست‌ها

افتاده پیش پای کوه

خانه زیبا و دیدنی طباطبایی ها در کاشان ( تصویری)

خانه ی طباطبایی ها، عروس خانه های ایران است که معماری متناسب و ظاهر فوق العاده زیبایش این شهرت و نام را برای آن به همراه آورده است. این خانه در زمینی به مساحت 4730 متر مربع و در حدود سال 1250 قمری با مهارت و هنرمندی معمار معروف کاشانی استاد علی مریم احداث گردیده است.

 

تولد بانوي دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س) و روز زن­مبارك

كدام فرشته است كه خدای را چون فاطمه - سلام الله علیها - با تمام وجود پرستیده باشد؟

در زندگی مشترک فاطمه(س) با علی(ع) عبارات و کلمات محبت آمیز بسیار است. فاطمه(س) با الهام از دستورات الهی و با دارا بودن درک صحیح از روابط زن و شوهر، همواره به همسر بزرگوارش عشق می ورزید و او را مورد محبت قرار می داد و در کلام خود علاقه و احترام را توأماً در نظر داشت؛ گاهی او را با کنیه ی اباالحسن صدا می کرد و گاه او را یابن عمّ پسرعمو .... خطاب می نمود: جزاک اللهُ عنّی خیرَ الجزاء یابن عم رسول الله.

استفاده از القاب زیبا و مناسب برای خطاب همسر

اجملوا فی الخطاب، تسمعوا جمیل الجواب؛ خطاب هایتان را زیبا کنید تا پاسخ زیبا بشنوید.

فاطمه(س)، در مقام اظهار محبت و علاقه به امام علی(ع) فرمود: روحی لروحکَ الفدا و نفسی لنفسکَ الوقاء یا اباالحسن علی جان، روح من فدای روح تو و جان من سپر بلاهای جان تو.

                                                                                                     بحار الانوار،غررالحکم،کوکب الدری

فاطمیه.ایام فاطمیه.عکس های حضرت زهرا.تصاویر مربوط به ایام فاطمیهwww.shirin.loxblog.com.دهه فاطمیه.یازهرا.فاطمه

فاطمیه.ایام فاطمیه.عکس های حضرت زهرا.تصاویر مربوط به ایام فاطمیهwww.shirin.loxblog.com.دهه فاطمیه.یازهرا.فاطمه

فاطمیه.ایام فاطمیه.عکس های حضرت زهرا.تصاویر مربوط به ایام فاطمیهwww.shirin.loxblog.com.دهه فاطمیه.یازهرا.فاطمه

یکی از اموری که در زندگی مشترک نقش حساسی دارد، « دوران نامزدی» است . اگر با این دوران ، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن عمل شود، می تواند در بالندگی و پرباری و استحکام دوران های بعدی ، تأثیرعمیقی داشته باشد.

3- افزایش محبت

از شرط های اصلی سعادت در زندگی زناشویی ،« محبت » است و زمینه ی آن باید قبل از عقد فراهم شده باشد. اما دوران نامزدی ، بهترین فرصت برای افزایش و تحکیم محبت است. رفتار و گفتار و تمام اعمال نامزدها، در افزایش محبت و یا کاهش آن ، مؤثر است.

بنابراین ، دختر و پسر باید کاملا مواظب اعمال خود باشند و از هر عمل پسندیده ای که باعث افزایش محبت می شود، کوتاهی نکنند و از کارهایی که موجب دلسردی و کاهش محبت می شود، اجتناب کنند.

4- بها دادن به احساسات و عواطف یکدیگر

نامزدها باید مواظب عواطف و احساسات یکدیگرباشند و به آن بها و جواب مناسب دهند. بعضی از نامزدها، به عواطف و احساسات لطیف نامزدشان ، بهای لازم را نمی دهند و به او «بی اعتنایی» می کنند و خیال می کنند این کارشان باعث عزیزتر شدنشان می شود! حال آنکه کاملا برعکس است و چنین رفتاری باعث جریحه دار شدن عواطف نامزدشان می شود و در نتیجه کینه ی او را به دل می گیرد و ممکن است لطمه های سنگینی به زندگی شان بزند.

خاطرات دوران نامزدی معمولا تا آخر عمر در ذهن می ماند و در زندگی آینده تأثیر دارد ( چه خاطرات شیرین و چه تلخ ).بنابراین ، رفتار نامزدها باید کاملا حساب شده باشد و از اعمالی که به غرور و شخصیت یکدیگر لطمه می زند، اجتناب گردد. بی اعتنایی و سرسنگینی و تکبر در مقابل نامزد، لطمه های سنگینی به عواطف و شخصیت او می زند.

متأسفانه فراوان مشاهده می شود که پسران جوان از بی اعتنایی و سرسنگینی نامزدشان گله و درد دل دارند و مثلا می گویند :« هدیه ای برای نامزدم گرفتم و با هزار امید و آرزو به دیدارش رفتم ، اما او بی اعتنایی و بی احترامی کرد و مرا تحویل نگرفت و با دلی شکسته و پر خون از منزلشان بیرون آمدم...»دختران متدین و با عفت بدانند که این کارها، لازمه ی تدین و عفت نیست ، بلکه حرام است.

معنا ندارد که دختر، در مقابل نامزدش که به او محرم است و در حقیقت شوهر اوست ، خود را مخفی کند و به او بی اعتنایی نماید ! بله، این را قبول داریم که : دختران عفیف و با حیا در اوایل دوران نامزدی ، خجالت می کشند و نمی توانند با نامزدشان رفتاری خیلی صمیمی و محبت آمیز داشته باشند؛ پسران هم باید رعایت حال آنان را بکنند؛ اما این حالت و خجالت باید به زودی برطرف گردد و رابطه شان صمیمی و پر محبت ، و در عین حال همراه با احترام متقابل باشد .

5- هدیه دادن

« هدیه » در جلب دل ها و افزایش محبت ها ، نقش عجیبی دارد. بر نامزدها لازم است که از این نکته ی زیبا و مهم غفلت نکنند.

لازم نیست که هدیه ، گران قیمت باشد، بلکه لازم است زیبا و مورد علاقه ی طرف باشد و مهمتر آن که : « با ظرافت داده شود!». هدیه دادن ، ظرافت و سلیقه ی خاصی را می طلبد!

این هم فراموش نشود که : هدیه دادن باید از دو طرف باشد، نه این که فقط پسر به دختر هدیه بدهد . البته پسر باید بیشتربدهد!

6- نامه نگاری های محبت آمیز

نوشتن نامه های پر محبت و با صفا ، تأثیر نکویی در افزایش محبت و استحکام رابطه ی بین نامزدها دارد. حتی اگر دو نامزد به هم نزدیک باشند و همیشه یکدیگر را ببینند، باز هم نوشتن نامه تأثیر خود را دارد. نامزدها می توانند نامه ها را بنویسند و پس از ملاقات و هنگام جدا شدن از هم ، نامه ها را به یکدیگر بدهند. البته هرگاه مسافرتی پیش آمد و از هم دور شدند ، نامه ها باید بیشتر و مفصل تر شود.همسرانی را می شناسم که پس از گذشت سال ها از زمان ازدواجشان ، هنوز نامه های دوران نامزدی را نگه داشته و مطالعه می کنند و برایشان خاطره انگیز و لذت بخش است !

7- ملاقات های صمیمانه

دو نامزد باید در این دوران شیرین و به یاد ماندنی ، دیدارهای دوستانه داشته باشند. این ملاقات ها ، امید و شور و علاقه را درهر دو تقویت می کند. این کار نه تنها خلاف عفت نیست ، بلکه باعث تقویت عفت در هر دو می شود. در این ملاقات ها ، با یکدیگر صحبت های محبت آمیز داشته باشند و به هم عشق و علاقه و محبت نشان دهند و درباره ی زندگی آینده شان گفت و گو کنند ؛ به هم دل گرمی و امید بدهند و باهم به گردش و تفریح و مسافرت بروند.

جویبارهای زندگی ساز

 

---

 

« اللّهُ الَّذی خَلَقَ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقًا لَکُمْ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَکُمُ اْلأَنْهارَ»؛ « خداوند همان کسی است که آسمان ها و زمین را آفرید و از آسمان، آبی نازل کرد و با آن، میوه ‏ها(ی مختلف) را برای روزی شما (از زمین) بیرون آورد و کشتی‏ ها را مسخّر شما گردانید تا بر صفحه دریا به فرمان او حرکت کنند و نهرها را (نیز) مسخّر شما نمود» .(ابراهیم: 32.)

 

---

 

خداوند جویبار و نهر را جزء قدرت و تمکین هر قوم و ملت به حساب می آورد، برای اینکه وجود هر نهر آب شیرین یعنی وجود زندگانی و تداوم حیات.

البته تنها داشتن آب فراوان دلیلی بر سعادت و ثروت نیست، سیستم های انتقال آب به اندازه خود آب دارای اهمیت فراوانی می باشند که نمونه های آن را می توان در کشورهای پیشرفته مشاهده نمود که کار آن ها هم یک نوع الگوبرداری از طبیعت می باشد.

سیستم آبرسانی هم که در طبیعت وجود دارد از شبکه های کوچک شروع می شود و به رودخانه های عظیم تبدیل می گردد. تمدن های بزرگ همواره در کنار رودهای به وجود آمده اند مانند تمدن مصر در کنار رود نیل، تمدن بابل در کنار رود دجله و فرات، تمدن های آمریکا و اروپا در کنار رودهای هودسن، می سی سی پی، راین و دانوب. هر چه این رود بزرگتر و با اهیمت تر باشد، تمدن کنار آن هم قوی تر و ثروتمندتر بوده است؛ برای همین است که در آیات قرآن رودخانه ها عاملی برای قدرت ذکر شده اند.

گدایى در این خانه افتخار من است                   شعار عشق تو عالی‌ترین شعار من است

الهی

به حرمت آن نام که تو خوانی

و به حرمت آن صفت که تو چنانی

دریاب که می توانی

الهی

عمر خود به باد کردم و بر تن خود بیداد کردم

گفتی و فرمان نکردم

درماندم و درمان نکردم

الهی

عاجز و سرگردانم

نه آنچه دارم دانم و نه آنچه دانم دارم

الهی

اگر تو مرا خواستی

من آن خواستم که تو خواستی

الهی

به بهشت و حور چه نازم

مرا دیده ای ده

که از هر نظر بهشتی سازم

الهی

در ، دل های ما جز تخم محبت مکار

و بر جان های ما جز الطاف مرحمت خود منگار

و بر کِشت های ما جز باران رحمت خود مبار

به لطف ، ما را دست گیر

و به کرم ، پای دار

الهی

حجاب ها از راه بردار

و ما را به ما مگذار

صبر عن الله

نام فارسي:(گياه توليدکننده) آنغوزه
نام علمي:Ferula assa-foetida
نام انگليسي:Stinking assa
نام عربي:انجدان (Angudan)
نام فرانسوي:Ase-fetide
نام آلماني:Stinkender assand
نام هاي مترادف:Ferula scorodesma و Scorodesma foetidum
نام خانواده:Umbelliferae(چتريان)

گياه شناسي:

گياه توليد کننده آنغوزه به نام هاي فارسي خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته اي بزرگ، علفي و چند ساله است که ارتفاع آن گاهي به 2/5 متر مي رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخيم با سطحي خشن است. برگ هاي قاعده بزرگ و ضخيم هستند؛ به طوري که طول آنها تا 60 سانتي متر مي رسد. اين برگ ها تقسيمات زيادي دارند به طوري که به قطعاتي (لوب دار) دندانه دار تبديل مي شوند. گل هاي اين گياه زردرنگند و به صورت گل آذين چتري در انتهاي ساقه قرار مي گيرند. ميوه ها دوفندقه اي، بيضي شکل و تقريباً مسطح مي باشند که روي هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ ميوه ها قهوه اي تيره است. از ريشه يا قاعده ساقه اين گياه بر اثر تيغ زدن ماده اي به نام اولئوگم رزين به دست مي آيد که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شيري رنگ است و مزه اي تند و تلخ و نيز بوي بد و متعفني دارد که تهوع آور است؛ به همين دليل از قديم به نام مدفوع شيطان معروف شده است.
اين گياه در ايران (استان خراسان، بلوچستان، کرمان و نواحي جنوبي) وجود دارد.

تاريخچه:

رزين آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده اي و به صورت شياف براي بهبود قولنج و همچنين سوسپانسيون آن براي فراري دادن سگ، گربه و ديگر حيوانات وحشي مورد توجه بوده است. مصرف آنغوزه خصوصا در ميان آمريکايي هاي آفريقايي ادامه دارد. آنغوزه براي درمان سرطان شکم، ميخچه، پينه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار مي رفته است. در درمان هاي عاميانه براي قطع قاعدگي، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده مي شود. با اين حال، اصلي ترين کاربرد آن به صورت رايحه در عطريات مي باشد.
اين گياه با طعمي قوي تر از پياز يا سير به شکل گم رزين يا محلول همچنان در دسترس است. در داروخانه ها و فروشگاه هاي مواد غذايي سالم و محلي نيز به عنوان نگهدارنده يا ادويه به فروش مي رسد. گاهي به ميزان کم در برخي از شکلات ها، نوشابه ها، چاشني ها و سس ها به کار مي رود.

ترکيبات مهم:

آنغوزه حاوي تعدادي ترپن و مواد محلول در چربي است که هنوز به طور کامل شناسايي نشده اند. همچنين حاوي 20 درصد اسانس، 65 درصد رزين و حدود 25 درصد صمغ مي باشد.
مهمترين ترکيبات اسانس آنغوزه، ايزوبوتيل پروپانيل دي سولفايد، آلفاپي نن، کادي نن و وانيلين هستند. در واقع، آنغوزه يکي از مهم ترين اولئوگم رزين هاي گياهي است که در خانواده چتريان وجود دارد. از ترکيبات کوماريني موجود در اين اولئوگم رزين، مي توان اومبلي فرون و از ترکيبات رزيني آن اسيد فروليک و آزارزينوتانول را نام برد.

داروشناختي و اثرات مهم:

تاکنون مطالعات کلينيکي براي مشخص شدن اثرات درماني آن صورت نگرفته است؛ اما در مطالعه اي که بر روي موش هاي آزمايشگاهي انجام شده کلسترول سرم را پايين نياورده است.

استفاده از عصاره الکلي(تنتور) باريجه سميت سلولي عليه لنفوماي سلول هاي سرطاني و لنفوسيت هاي انساني را نشان داده است.

طريقه و ميزان مصرف:

*روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).
*تنتور:2 تا 4 ميلي ليتر در روز اين مقدار را مي توان در دو يا سه نوبت مصرف نمود.

سميت و عوارض جانبي:

مصرف خوراکي آن در بزرگسالان سميتي نشان نداده است، ولي در کودکان مي توان ايجاد مسموميت کند. همچنين در حد مصرف درماني تاکنون عارضه خاصي از آن گزارش نشده، ولي ممکن است در بعضي افراد و يا با مصرف زياد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گيجي و تشنج ايجاد شود. همچنين، صمغ آن ممکن است درماتيت هاي پوستي ايجاد کند. با توجه به اينکه آنغوزه داراي خاصيت قاعده آور است، مصرف زياد آن مي تواند موجب سقط شود؛ لذا توصيه مي گردد در دوران بارداري و شيردهي مصرف نشود.
همچنين، کومارين هاي موجود در اولئوگم رزين آنغوزه ممکن است با داروهاي ضد انعقاد تداخل کند.
در گزارشي آمده است، مصرف 50 تا100 ميلي گرم آنغوزه در افرادي که مشکل عصبي دارند، باعث تشنج مي شود.

موارد منع مصرف:

زنان باردار، زنان شيرده و کودکان

مهم ترين اثرات گزارش شده:

حساسيت زا، ضد درد، ضد چسبندگي پلاکت ها، ضدعفوني کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقويت کننده قواي جنسي، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شيرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاري خون، مسهل، موتاژنيک، محرک تنفسي، مسکن، تقويت کننده معده، محرک، تقويت کننده رحم و کرم کش.

نکات قابل توجه:

1-آنغوزه از گونه هاي ديگري به دست مي آيد که مهم ترين آنها فرولافوئتيدا و فرولا آلياسئا هستند.
2-بوي بسيار تند آنغوزه که شبيه سير مي باشد، مربوط به ترکيبات گوگرددار آن است.
3-براي به دست آوردن آنغوزه گياه از فصل بهار به بعد قسمت پايين ساقه (نزديک به سطح زمين) و يا اصطلاحاً يقه گياه را برش هاي عمودي يا افقي مي دهند تا اولئوگم رزين(آنغوزه) به صورت شيرابه به بيرون تراوش کند. اين ماده در مجاورت هوا سفت مي شود که پس از سفت شدن آن را جمع آوري مي کنند و دوباره گياه را تيغ مي زنند يا محل قبلي را برش ديگري مي دهند تا دوباره اولئوگم رزين ترشح کند. اين عمل چندين بار و گاهي تا دو ماه از فصل بهار صورت مي گيرد. آنغوزه خارج شده به دو صورت اشکي (گرد و کروي با اندازه هاي مختلف) و توده اي و به رنگ هاي زرد تا قهوه اي تيره است که هرچه روشن تر باشد مرغوب تر و گران تر است.همچنين، نوع اشکي آنغوزه مرغوب تر و گران تر مي باشد. آنغوزه مزه اي گس و تقريباً تند و سوزاننده دارد و داراي بوي نامطبوع شبيه ترکيبات گوگرددار است.

4-گرچه آنغوزه استفاده محدودي(آن هم در طب سنتي ايران) داشته، ولي يکي از اقلام مهم صادراتي فرآورده هاي گياهي ايران است که خريداران آن را با روش هاي پيچيده تجزيه مي کنند و ده ها ماده ارزشمند از قبيل اسانس، رزين و صمغ قابل مصرف در صنايع دارويي، بهداشتي، آرايشي و صنعتي از آن به دست مي آورند. با توجه به اينکه تهيه آنغوزه پر زحمت و طولاني مدت است، قيمت نسبتاً گراني دارد.
5-نام عمومي آنغوزه در جهان و در تجارت آزافتيداگم است که در کتب قديمي منشأ جغرافيايي آن ايران ذکر شده و در گذشته بزرگ ترين تأمين کننده آن در جهان بوده است. گياه توليد کننده آنغوزه در بعضي قسمت هاي افغانستان نيز وجود دارد؛ ولي وسعت آن در ايران از کشورهاي ديگر به مراتب بيشتر است.

شیخ مصلح‌الدین مشرف بن عبدالله مشهور به سعدی شیرازی در قرن هفتم هجری در شیراز دیده به جهان گشود. پدرش زمانی كه سعدی كودكی بیش نبود درگذشت.پس از آن زندگی اش را در كنار جد مادری خود سپری كرد.

وی تحصیلات خود را در مكتب خانه آغاز و مقدمات علوم را در آنجا فراگرفت و در اوان جوانی برای ادامه تحصیل به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه كه مهمترین مركز آموزش علم و دانش آن زمان بود، به تكمیل تحصیلات خود پرداخت و از محضر استادان معروفی چون شهاب‌الدین عمر سهروردی و ابوالفرج بن جوزی بهره جست.

سپس سعدی برای كسب تجربه و دانش بیشتر به حجاز، شام و سوریه سفر كرد و در پایان راهی سفر حج شد.

وی در دوران حكومت اتابك ابوبكر بن سعد به زادگاهش شیراز بازگشت و دو اثر جاودان خود را یعنی بوستان و گلستان را به رشته تحریر درآورد.

كتاب 'بوستان' سعدی در ده باب و در قالب مثنوی ارائه شد كه این كتاب مملو از حكایات شیرینی است كه از زبان انسان، جمادات و حیوانات بیان شده و همگی طریقه درست زیستن را می آموزاند؛‌ درست زیستنی كه به دور از خشم، همراه با همدلی و در عین حال شریك شدن در دردهای دیگران باشد تا همه حیات كمال یابند.

دیگر كتاب سعدی، كه جلوه گر بزرگی نثر ایرانی است، 'گلستان' می باشد كه تا چند دهه پیش ابیات آن در ابتدا در نثرهای دیوانی و در كنار آن در نامه های بزرگان دولتی به یكدیگر حاكم شده بود.

با زوال حكومت سلغریان در فارس، سعدی بار دیگر شیراز را ترك كرد و به بغداد و حجاز رفت. در بازگشت مجدد به شیراز، با آن كه مورد احترام و تكریم بزرگان فارس بود، خلوت را برگزید و مابقی عمر خود را به ریاضت مشغول شد.

شهرت سعدی در زمان خود و پس از آن، معلول چند خاصیت است، اول اینكه او زبان شیوای خود را وقف مدح نكرده، دوم اینكه او شاعری جهانگرد بود و گرم و سرد روزگار را چشیده و تجارب خود را برای دیگران با زیبایی و شیرینی بیان كرد و هم چنین وی در سخنان خود چه از نظر نثر و چه نظم از امثال و حكایات دلپذیر استفاده كرده است و دیگر اینكه سعدی به شاعری شوخ طبع و بذله گو معروف است كه خواننده را مجذوب می كند.

اشعار این شاعر بلند آوازه به گونه ای شهرت جهانی یافت كه بر پیكره سازمان ملل اینگونه نقش بست 'بنی آدم اعضاء یكدیگرند/كه در آفرینش ز یك گوهرند /چو عضوی بدرد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار'.

از دیگر آثار به یادگار مانده از وی می توان به دیوان اشعار، مواعظ، صاحبیه، قصاید سعدی، مراثی سعدی، مفردات سعدی، كتاب نصیحةالملوك، رساله در عقل و عشق، الجواب، مجالس پنجگانه و هزلیات سعدی اشاره كرد.

آثار سعدی كه چكیده ای از اندیشه و تاملات عرفانی و اجتماعی اوست، در حقیقت آیینه ای تمام نما از خصایل، فرهنگ و آداب و سنن ملت ایران، ملتی با تمدن درخشان است و از همین رو آثار وی هیچگاه شكوه و عظمت خود را از دست نخواهد داد.

شیخ اجل، سعدی شیرازی، در سال 695 هجری قمری دار فانی را وداع گفت و مقبره این استاد پارسی، در خانقاهی واقع در 4 كیلومتری شمال شرقی شیراز، در دامنه كوه فهندژ، در كنار باغ دلگشا است كه جایگاه دیدار دوستداران اهل شعر و ادب پارسی است.

مركز سعدی شناسی ایران از سال 1381 اول اردیبهشت را روز بزرگداشت سعدی اعلام كرد، تا بهانه ای برای پاسداشت این شاعرهمیشه ماندگار در ادب فارسی ایران باشد.